برای روزهایی که رفته ام…

برای روزهایی که رفته ام…

من بی می ناب زیستن نتوانم...
برای روزهایی که رفته ام…

برای روزهایی که رفته ام…

من بی می ناب زیستن نتوانم...

اره

قابلیت اینو دارم که انقدر زیر دوش آب داغ بمونم تا تبخیر شم...خصوصا عصرای پاییز و زمستون، وقتی که از بیرون میام و سرما انگار نشسته تو تنم و تا استخون‌هام نفوذ کرده، عاشق اینم که برم زیر دوش و کم کم آب رو گرم‌تر و داغ‌تر کنم...چشمامو ببندم و از ریختن قطره‌های داغ آب روی بدنم لذت ببرم...از منبسط شدن و ریلکس شدن بدنم لذت ببرم...از اون وقتاییه که دلم میخواد زمان متوقف بشه و همه چی کش بیاد...دلم میخواد دراز بکشم و حداقل چند ساعت تو همون حال بخوابم...دلم میخواد دیگه بلند نشم...حقیقتا لذتبخشه...حتی حاضرم تو همین حال بمیرم...مثلا در حالیکه دارم از کش اومدن بدنم لذت میبرم، با همون حس آرامش و ریلکسی چشمامو ببندم بخوابم و تمام...خیلی هم جذاب و به طرز لامصبی وسوسه‌ برانگیز!

نظرات 1 + ارسال نظر
@annoying_sound پنج‌شنبه 3 آبان 1397 ساعت 23:18 http://Chiznevesht.blogsky.com

خب اینم یه جور مردنه

نسبت به جورای دیگه جذاب‌تره

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد