برای روزهایی که رفته ام…

من بی می ناب زیستن نتوانم...

برای روزهایی که رفته ام…

من بی می ناب زیستن نتوانم...

کسی که دستاش قفس نیست

یکی باید باشه که ضعیف ترین حالتت رو ببینه اما بهت آسیب نزنه...یکی که بدونی حتی اگه کل دنیا برعلیه‌ت بشن، بازم اون فقط پشت تو وایمیسته...یکی که تو تک تک حرف‌هاش، تو تک تک کاراش بشه امنیت و صداقت رو دید و لمس کرد...یکی باید باشه که حتی اگه چاقو رو دادی دستش، مطمئنی باشی که هرگز اونو تو قلبت فرود نمیاره...یکی که آسیب پذیرترین نقطه‌ی روحت رو میدونه، اما بیشتر و نگران تر از خودت، سعی میکنه ازش محافظت کنه...هممون حق داریم که تو دنیای به این بزرگی و بی درو پیکری، یه نفر رو اینطوری در کنارمون داشته باشیم...

به قول ابی، کسی باید باشه باید که سر خستگیاتو به روی شونه بگیره، برای دلواپسی‌هات، واسه سادگیت بمیره

نظرات 1 + ارسال نظر
لئوناردو پنج‌شنبه 4 مرداد 1397 ساعت 00:24 http://leodavinci.blogsky.com/

آره واقعا ... چقدر خوب نوشتی :)

از کجا پیداش کنیم ؟

ای بابا :((

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد