متاسفانه من از اون دسته از آدمای لوس و مزخرفی هستم که اشکشون دم مشکشونه و سه سوته گریهشون میگیره...البته در حالت کلی واقعا لوس محسوب نمیشم ولی تو این مورد اینطوری ام دیگه...حالا نمیدونم این ویژگی لوس محسوب میشه یا نه ولی خب به هر حال من اینجوریام...ینی دقیقا به این صورت که برای گریه کردن اصن نیازی به دلیل ندارم حتی!به راحتی میزنم زیر گریه و اشکم درمیاد...البته احتمالا اگه موقعیت خیلی حثیتی و آبرو بری باشه احتمالا میتونم خودمو کنترل کنم تا یه جای امن برسم ولی این مهار کردن گریهم انقد بهم فشار میاره که قطعا بعدش سردرد میگیرم...کلا اخلاق خوبی نیست و ترجیح میدادم اینطوری نباشم...دوست داشتم همیشه همه چیز و همه کس رو به یه ورم حواله میکردم و عین خیالم نبود کی چی میگه...ای بابا