بسیار سفر باید...

آدم ها از راه های مختلفی رشد میکنن...تجربه یه بخشی از رشد کردنه اما در صورتی که بلد باشیم تجربه رو به دانش تبدیل کنیم و ازش نتیجه ای بگیریم وگرنه محکومیم به تکرار چند باره ی اشتباهات...یه دور باطل که هی تکرار میشه و ما زمین میخوریم بی اینکه بفهمیم چرا...به نظرم یکی از مهم ترین راه های رشد کردن سفره...درست سفر کردن...با آدم های مختلف از شهرها،کشورها و فرهنگ های دیگه آشنا شدن...اینکه ببینیم روی همین زمین و توی همین زمان آدم‌ها چقدر متفاوت زندگی میکنن..ببینیم که ارزش ها و ضد ارزش ها چقدر مفهوم نسبی ای هستند...چیزی که اینجا بده جای دیگه خوبه و برعکس...تماشا کردن اینکه آدم‌های دیگه چطور فکر میکنن ،چطور زندگی میکنن ،به چه چیزهایی اهمیت میدن و تفریحاتشون چیه...اولویت هاشون چیه و برای چه چیزهایی تلاش میکنن...دیدن این تفاوت ها شاید آدمو به فکر فرو ببره...آدم رو به شک بندازه ...و شک شروع پیشرفته...شک ،تعصب رو دور میکنه و باعث میشه آدم یه بازنگری ای درون خودش و سنت هایی که به خوردش دادن بکنه...