چرا، چطور و چگونه

دلم میخواد بشینم به دلایلی که روانکاوم قبول کرد فردا برم پیشش فکر کنم...اگه وقت داشت چرا هفته پیش قبول نکرد؟ اگه وقت نداشت چرا این هفته قبول کرد؟ واقعا لازمه آدم هوار بزنه تا شنیده بشه؟ حتی پیش یه روانکاو هم باید اینکارو کرد تا توجه کنه و حرفاتو جدی بگیره؟من هفته پیش خیلی احتیاج داشتم برم پیشش و این هفته صرفا از روی لج لجبازی گفتم شنبه بیام چون میخواستم واکنشش رو ببینم...میتونست یه جوری وقتشو جابه جا کنه اما نکرد! اگه اینکارو هفته پیش انجام میداد، من این همه مشکلات نداشتم الان و شرایط روحیم احتمالا همون موقع استیبل میشد اما حالا همه چی بهم ریخته فقط و فقط به خاطر سهل انگاری‌ اون

راستش ترجیح میدادم وقتی دیروز بهش پیام دادم که شنبه بیام، بازم قبول نمیکرد و میگفت وقت ندارم چون در اونصورت جدی باورم میشد که واقعا وقت نداره اما الان همش دارم به این فک میکنم که میتونست اما نکرد! 

من تا هفته‌ی پیش خیلی آروم و خانم بودم میرفتم حرف میزدم میومدم همین! اما چهارشنبه به شدت عصبانی بودم و به قول دوستم یهویی کلی یاغی شدم! کلی تهدیدش کردم که میخواستم نیام، معلوم نیس بازم بیام یا نه و از این چیزا!! داشتم فک میکردم احتمالا میدونسته چه رد کردن و چه قبول کردن درخواستم، به هر حال هر کدوم عواقبی داره چون مثلا اگه بازم میگفت من شنبه وقت ندارم این احتمال وجود داشت که ذهنم رسما به این نتیجه برسه که نیازهای من برای اون اهمیتی نداره و دیگه بی خیال درمانم بشم و ادامه ندم...اما وقتی پذیرفته، هر چند ممکنه بازم ازش طلبکار بشم که چرا اینکارو هفته پیش نکردی، اما حداقل احتمالا این پیامو میده که حرفامو جدی گرفته و بابت هفته قبل متاسفه...حداقل بهش این فرصت رو میده تا باهم تعامل داشته باشیم تا از دلم دربیاره و این حسو که براش اهمیتی ندارم رو از بین ببره...احتمالا بین سرزنش کردن اون و از بین رفتن اعتمادم، ترجیح داده خودش سرزنش بشه و کوتاه بیاد تا من برنده شم  به حای اینکه با پافشاری روی موضعش اعتمادمو از دست بده

نمیدونم راستش! اینا چیزاییه که به ذهنم میرسه...بخش اولش دلمو میشکنه و بخش دوم تا حدودی یکم آرومم میکنه..و البته نمیتونم بی خیال این موضوع بشم که اگه میتونست یه جوری وقتشو خالی کنه، چرا اینکارو هفته پیش نکرد!!؟؟!!