گاهی دلم میخواد توی جلساتم یه موزیک بذارم، خیلی متین و آروم اشک بریزم و بگم حس من اینه، مجموع این آهنگ با همین گریهی آروم. مثلا ۵۰ دقیقه تمام فقط لیست پلیر من رو گوش بدیم و سکوت کنیم. بعدش بلند شیم، روانکاوم نگاهم کنه و بگه فهمیدم. منم یه نفس عمیق بکشم از اینکه تونستم منظورم رو برسونم و برم.