برای روزهایی که رفته ام…
من بی می ناب زیستن نتوانم...
برای روزهایی که رفته ام…
من بی می ناب زیستن نتوانم...درباره من
سعدیا حب وطن گر چه حدیثیست صحیح..........
نتوان مرد به سختی که من این جا زادم
ادامه...
آمار : 28414 بازدید
Powered by Blogsky
...
گاهی فکر میکنم کاش یکی بود که نه همدیگه‌رو دیده بودیم، نه همدیگه‌رو میشناختیم، فقط مثلا ماهی چند بار برای هم نامه مینوشتیم، آسمون ریسمون میبافتیم و از درو دیوار میگفتیم. غر میزدیم، کل دنیا و زندگی رو به فحش میکشیدیم و در نهایت بهم دلداری میدادیم که ول کن بابا، به تخمته همه چی.
ناشناس بودن هم میتونه مدل جالبی باشه.
خب ببین لینک پیام ناشناس تو تلگرام خوبه؟
حالا تو رو خدا از خر شیطون بیا پایین و پست نکن نامه رو :))
ویسو کانال تلگرامو اینا؟!؟ =)))))))))))))
واسه همه پیشنهادات مرسی :))))))))
نمیدونم راستش نظر خاصی ندارم. دوست داشتی بذار، شاید اینکارو کردم، شایدم نه
من دلم میخواد به یه دوست نامه بنویسم؛ رو کاغذ با دست خط خودم. ناشناس هم باشه بعد یه مدت میشه دوست، حتی اگه هیچوقت نبینیش، مگه نه؟
بیشتر منظورم از ناشناس بودن این بود که آدم درگیر کلیشه‌های مسخره نشه وگرنه که اره خب، کسی آدم باهاش دردودل میکنه حتما میشه دوست.
آخه آدرسمو بدم که شناس میشم :((
خب پس نامه‌هارو چه جوری پست کنم :((
بیا عاقا من خوده ناشناسم :))
آدرس پستی لطفا