برای روزهایی که رفته ام…

برای روزهایی که رفته ام…

من بی می ناب زیستن نتوانم...
برای روزهایی که رفته ام…

برای روزهایی که رفته ام…

من بی می ناب زیستن نتوانم...

..

چقدر وبلاگم سوت و کور شده. نه من مینویسم، نه هیچکس میخونه و نه هیچکس رد میشه. دارم جای خالی نوشتن رو حس میکنم. 

نظرات 4 + ارسال نظر
محمد چهارشنبه 29 آبان 1398 ساعت 23:36

خوشحالم از اینکه دوباره اینجارو میخونم و مینویسید

خوشحالم که هنوز میخونید :)

سلام!

وبلاگت خواننده داره عزیز

فقط برای اینکه دیگران رو تشویق بکنی به کامنت گذاشتن، خودت هم همین کارو بکن.

فعال باش.

خسته نباش.

وبلاگ نویسی یعنی لذت از این شاخه به آن شاخه پریدن.

نرو سراغ پلت فرم هایی مثل تلگرام و اینستاگرام.

اینجا بنویس و بنویس بخوان و بخوان.



منتظر کامنت شما هستم

kata یکشنبه 10 شهریور 1398 ساعت 19:02 http://kaf-kh.blog.ir

منم به وبت سر میزنم

خودمم دیگه اینجارو دوست ندارم شاید رفتم یه جای دیگه

احسان جمعه 1 شهریور 1398 ساعت 01:03

من میام میخونمت
منتها چیزی ننوشتی که کامنت بزارم :(

نمیدونم چرا نمیتونم بنویسم :(

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد