کسی که دستاش قفس نیست

یکی باید باشه که ضعیف ترین حالتت رو ببینه اما بهت آسیب نزنه...یکی که بدونی حتی اگه کل دنیا برعلیه‌ت بشن، بازم اون فقط پشت تو وایمیسته...یکی که تو تک تک حرف‌هاش، تو تک تک کاراش بشه امنیت و صداقت رو دید و لمس کرد...یکی باید باشه که حتی اگه چاقو رو دادی دستش، مطمئنی باشی که هرگز اونو تو قلبت فرود نمیاره...یکی که آسیب پذیرترین نقطه‌ی روحت رو میدونه، اما بیشتر و نگران تر از خودت، سعی میکنه ازش محافظت کنه...هممون حق داریم که تو دنیای به این بزرگی و بی درو پیکری، یه نفر رو اینطوری در کنارمون داشته باشیم...

به قول ابی، کسی باید باشه باید که سر خستگیاتو به روی شونه بگیره، برای دلواپسی‌هات، واسه سادگیت بمیره

تف

میشه گفت از آدما به شدت میترسم...به خاطر همینه که تو جمع انقدر مضطرب و خسته میشم...انقدر ارتباط برقرار کردن برام سخته..احساس میکنم من تو یه دنیای دیگه زندگی میکنم و بقیه تو یه دنیای دیگه

در کل خاک بر سر ذهن بیمارم